Κάτι τρέχει με την Μαίρη… είναι λίγο εκνευρισμένη και παρακάτω μπορείτε να δείτε το γιατί:
Η Μαίρη είναι η γυναίκα της διπλανής πόρτας, που πάει στο super market, στην λαϊκή και κάθε τόσο αγοράζει και κάτι γι’ αυτήν, για την οικογενειά της ή για τους φίλους της. Στο super market πηγαίνει συνήθως με τα πόδια, οπότε χωρίζει τα ψώνια της σε διαφορετικές σακούλες, μην τυχόν σχιστούν και πέσουν όλα κάτω μες στη μέση του δρόμου. Από συνήθεια κάνει το ίδιο και όταν είναι με το αυτοκίνητο. Γενικά αγοράζει μόνο ό,τι χρειάζεται. Ή τελοσπάντων στο περίπου, καθώς οι υπολογισμοί της δεν είναι πάντα ακριβείς, αλλά ποιου είναι άλλωστε; Όταν αγοράζει δώρα ζητάει να της τα τυλίξουν και να της τα βάλουν σε μια ωραία τσάντα. Κάποιες φορές δε, ζητάει το ίδιο και για πράγματα που αγοράζει για τον εαυτό της, έτσι ώστε να πάρει κι αυτή ένα «δώρο»!
Η Μαίρη λοιπόν μετακόμισε πρόσφατα σε καινούρια γειτονιά και το πρώτο πράγμα που παρατήρησε είναι ότι πρέπει να πληρώνει για τις πλαστικές σακούλες από το super market. «Τι φτηνιάρηδες!», σκέφτηκε. «Θέλουν να βγάλουν από τη μύγα ξύγγι!» Δεν είναι ότι τα 5-10 cents θα κάνουν τεράστια διαφορά στον λογαριασμό, είναι οι προθέσεις που δεν της αρέσουν. Κατα τη γνώμη της, αυτά τα πράγματα θα έπρεπε να είναι μέρος της υπηρεσίας που προσφέρουν. Αποφάσισε κατ’ ευθείαν λοιπόν να χρησιμοποιεί λιγότερες σακούλες και μόλις πήγε σπίτι έψαξε και βρήκε μια μεγάλη πάνινη τσάντα, την τύλιξε και την πέταξε μέσα στην τσάντα της, να την έχει εύκαιρη όταν θα ξαναπάει στο super market. Τις επομενες φορές θέλει να προσπαθήσει να μην πάρει ούτε μια σακούλα.
Δύο εβδομάδες αργότερα, πέρασε από ένα μαγαζί και είδε ένα ωραίο πουλόβερ σε μια βιτρίνα. Μπήκε μέσα, το δοκίμασε, της άρεσε, το πήρε και όταν ο ταμίας την ρώτησε αν χρειάζεται τσάντα του απάντησε: «Ναι, φυσικά!» Κοιτάζοντας την απόδειξη αργότερα παρατήρησε ότι της είχε χρεώσει την τσάντα. «Είμαστε σοβαροί;» αναρωτήθηκε, «Τι συμβαίνει σε αυτήν τη γειτονιά;» και σε συνδυασμό με την πολιτική του supermarket ο εκνευρισμός έφτασε στα ύψη!
Ποια είναι η δική σας άποψη; Έχετε τις ίδιες συνήθειες με τη Μαίρη; Δικαιολογείται ο εκνευρισμός της; Σκεφτείτε το και περάστε το ποντίκι σας από το τετράγωνο παρακάτω για να μάθετε τι πραγματικά συμβαίνει σε αυτήν την καινούρια γειτονιά.
Προσοχη: Η Μαίρη και οι καταστάσεις που περιγράφονται στην ιστορία είναι προϊόντα φαντασίας. Οποιαδήποτε ομοιότητα με πραγματικά πρόσωπα, μέρη και γεγονότα είναι τυχαία. Ο σκοπός μας όμως ήταν να δημιουργήσουμε μια ιστορία όσο πιο κοντά στην πραγματικότητα γίνεται.
Η γειτονιά της Μαίρης
1. Ρωτούν αν οι πελάτες τους όντως χρειάζονται τσάντα/σακούλα για τα ψώνια τους, προτρέποντάς τους με αυτόν τον τρόπο να πουν και όχι και να χρησιμοποιήσουν μία που ήδη έχουν.
2. Χρεώνουν τους πελάτες τους για κάθε τσάντα/σακούλα που παίρνουν για τα ψώνια τους, δίνοντάς τους έναν λόγο να τις κρατήσουν και να τις ξαναχρησιμοποιήσουν στο μέλλον αντί να τις πετάξουν.
Τα χρήματα που συλλέγουν από αυτήν την κίνηση, τα χρησιμοποιούν για να χρηματοδοτήσουν 2 δραστηριότητες: Την αγορά των τσαντών/σακουλών και την ενίσχυση οργανισμών ανακύκλωσης της ευρύτερης περιοχής. Στόχος είναι η ελαχιστοποίηση της απόρριψης σακουλών στο περιβάλλον (ειδικά των πλαστικών μίας χρήσης), καθώς έχει δημιουργηθεί σημαντικό πρόβλημα. Για τις περιπτώσεις που δεν μπορούν να αποφευχθούν, τα μαγαζιά αντισταθμίζουν τη «ζημιά» χρηματοδοτώντας οργανισμούς και καινοτομίες που έχουν να κάνουν με την ανακύκλωση. Ο σκοπός όμως είναι να παρακινηθεί ο κόσμος να κάνει ένα από τα παρακάτω:
Να μη χρησιμοποιεί τσάντες για τα ψώνια (είτε πλαστικές, είτε χάρτινες)
Ή
Να τις χρησιμοποιεί περισσότερες από μία φορά
Δεν πιστεύουν όλοι ότι αυτή η κίνηση έχει πηγή τις καλές και αγνές προθέσεις των ιδιοκτητών των μαγαζιών. Το πιο πιθανό είναι ότι έχουν αναγκαστεί να κάνουν κάτι τέτοιο από το νόμο. Ωστόσο… έχει πραγματικά σημασία; Το αποτέλεσμα είναι το ίδιο για τη Μαίρη και τους γείτονές της: Όλοι τους χρησιμοποιούν λιγότερες σακούλες και χρησιμοποιούν αυτές που ήδη έχουν όσο το δυνατόν περισσότερο.
Γιατί πρέπει να χρησιμοποιούμε λιγότερες σακούλες ή να χρησιμοποιούμε ξανά αυτές που έχουμε; Πού καταλήγουν;
Είναι σημαντικό να αναφέρουμε ότι το πλαστικό δεν είναι το μόνο πρόβλημα εδώ. Οι συνέπειες του χαρτιού ή οποιουδήποτε άλλου οργανικού στοιχείου μπορούν να είναι εξίσου τεράστιες. Κι αυτό συμβαίνει επειδή παρά το γεγονός ότι βιωδιασπώνται, η βιωδιασπασιμότητα δεν είναι ο ορισμός των περιβαλλοντικών οφελών. Σχεδόν τα πάντα γύρω μας είναι βιωδιασπώμενα. Απλά κάποια υλικά χρειάζονται εκατοντάδες χρόνια για να βιωδιασπαστούν και άλλα το κάνουν πολύ πιο σύντομα. Για να εξηγήσουμε λίγο καλύτερα:
Όταν κάτι φυσικό, που έχει φτιαχτεί από ίνα κυτταρίνης, όπως ένα κομμάτι ψωμί ή οποιαδήποτε απορρίμματα τροφίμων ή ακόμη και ένα κομμάτι χαρτί καταλήγει στο φυσικό περιβάλλον διασπάται φυσιολογικά. Τα μόρια άνθρακα που αποθήκευσε όσο αναπτυσσόταν απελευθερώνονται πίσω στην ατμόσφαιρα ως διοξείδιο του άνθρακα, αλλά αυτή είναι μια καθαρή περίπτωση. Τα περισσότερα φυσικά πράγματα δεν καταλήγουν στη φύση. Τα περισσότερα παραγόμενα απορρίμματα, καταλήγουν στη χωματερή. Η χωματερή είναι ένα διαφορετικό περιβάλλον. Στη χωματερή, τα ίδια μόρια άνθρακα διασπώνται με διαφορετικό τρόπο, γιατί η χωματερή είναι αναερόβια. Δεν έχει οξυγόνο. Είναι πολύ συμπαγής και ζεστή. Αυτά τα ίδια μόρια μετατρέπονται σε μεθάνιο, που είναι ένα αέριο θερμοκηπίου 25 φορές πιο ισχυρό από το διοξείδιο του άνθρακα. Έτσι όλα όσα πετάμε, ακόμα κι αν είναι φτιαγμένα από βιοδιασπώμενα υλικά, αν καταλήξουν στη χωματερή, συμβάλλουν στην κλιματική αλλαγή.
Υπάρχουν εγκαταστάσεις σήμερα που δεσμεύουν το μεθάνιο και παράγουν ενέργεια, αντικαθιστώντας τα ορυκτά καύσιμα. Πρέπει να αναγνωρίσουμε πώς μπορούμε να εκμεταλλευτούμε τέτοια πράγματα που συμβαίνουν ήδη και να αρχίσουμε να σχεδιάζουμε συστήματα και υπηρεσίες που μετριάζουν αυτά τα προβλήματα. Η απλή απαγόρευση των πλαστικών σακουλών και η αντικατάστασή τους από χαρτί, για παράδειγμα, δεν αποτελεί λύση, γιατί δεν είναι καλύτερο για το περιβάλλον. Αν καταλήξουν στον κάδο σκουπιδιών και οι τοπικές εγκαταστάσεις χωματερής είναι οι συνηθισμένες, τότε έχουμε αυτό που ονομάζεται διπλό αρνητικό. Παρακολουθήστε την Leyla Aracoglu να δίνει περισσότερα παραδείγματα με απλά πράγματα που δεν συνειδητοποιούμε πόσο μεγάλο αντίκτυπο έχουν εδώ (με ελληνικούς υπότιτλους).
