Η Νάντια είναι από τις Σέρρες και τα τελευταία 7 χρόνια ζει και εργάζεται στη Βαρκελώνη στην Ισπανία. Έχει αλλάξει διάφορα πράγματα στον τρόπο ζωής της και της ζητήσαμε να μας μιλήσει λίγο γι’ αυτές τις αλλαγές:
– Αποφεύγω να αγοράζω ρούχα από αλυσίδες καταστημάτων, αλλά αυτό δεν είναι κάτι που ξεκίνησα να κάνω τελευταία. Η μητέρα μου είχε μαγαζί στις Σέρρες, επομένως μου βγαίνει φυσικά να προτιμώ να δίνω τα χρήματά μου σε μικρούς τοπικούς μαγαζάτορες αντί σε πολυεθνικές.
Γενικά από τότε που άρχισα να μένω μόνη μου, δεν βάζω πλυντήριο αν δεν έχει γεμίσει ο κάδος. Δε χρησιμοποιώ μαλακτικό. Το απλό απορρυπαντικό ρούχων είναι αρκετό για να κρατάει τα ρούχα καθαρά και μαλακά, ενώ για να διατηρούν ωραία μυρωδιά βάζω σαπουνάκια στα συρτάρια μου. Επίσης δεν αγοράζω ειδικά απορρυπαντικά για τα ασπρόρουχα. Χρησιμοποιώ άσπρο ξύδι.
Στην κουζίνα έχω σταματήσει να χρησιμοποιώ πλαστικά σακουλάκια και σελοφάν για να τυλίγω τα φαγητά που περισσεύουν πριν τα βάλω στο ψυγείο. Τα τυλίγω όλα με χαρτί κουζίνας. Επίσης δε χρησιμοποιώ πλαστικά καλαμάκια πια, πίνω απευθείας από το ποτήρι όλα τα ροφήματα.
– Υπάρχει κάτι που θέλεις να αλλάξεις αλλά δεν το έχεις κάνει ακόμα;
Ο καλύτερός μου φίλος χρησιμοποιεί ξύλινη οδοντόβουρτσα. Θέλω να πάρω κι εγώ μία. Διάβασα κάπου ότι περίπου το 1% των πλαστικών σκουπιδιών είναι οδοντόβουρτσες! Ωστόσο, με αφορμή αυτήν την ερώτηση, θα ήθελα να αναφέρω ότι σε πολλές περιπτώσεις το να σε ενδιαφέρει η επιβάρυνση του περιβάλλοντος και να το σκέφτεσαι κάθε φορά που αγοράζεις διάφορα προϊόντα, σημαίνει ότι αυτή που θα επιβαρυνθεί αντί του περιβάλλοντος είναι η τσέπη σου. Επομένως όσον αφορά στις δικές μου επιλογές, προσπαθώ να κρατώ μια ισορροπία υιοθετώντας συνήθειες οι οποίες είναι καλές για το περιβάλλον, για την υγεία μου αλλά και για το πορτοφόλι μου. Για να δώσω ένα παράδειγμα του τι εννοώ, ο ίδιος φίλος που ανέφερα πριν με την ξύλινη οδοντόβουρτσα ξόδεψε πρόσφατα 50 € για φυσικά προϊόντα προσωπικής υγιεινής (σαμπουάν, σαπούνι, κτλ). Εγώ νομίζω ότι 50€ είναι πολλά. Βασικά και αυτός το νομίζει, αλλά ταυτόχρονα δεν το μετανιώνει που τα έδωσε. Εγώ θα το μετάνιωνα αν το έκανα. Αυτά είναι είδη πρώτης ανάγκης, δεν είναι προϊόντα πολυτελείας. Αν είχαν την ίδια τιμή πάνω κάτω με τα συμβατικά προϊόντα θα τα αγόραζα με όλη μου την καρδιά, αλλά σε αυτές τις τιμές δεν διατίθεμαι.
– Δεν έχεις άδικο, αλλά πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη ότι τα οικολογικά προϊόντα είναι συχνά πιο ακριβά λόγω των αρχών του Δίκαιου Εμπορίου και λόγω του γεγονότος ότι οι φυσικοί πόροι είναι περιορισμένοι.
– Καταλαβαίνω τι λες αλλά άλλο είναι ένα προϊόν να κοστίζει λίγο παραπάνω από τα αντίστοιχα συμβατικά και άλλο να έχει τη διπλάσια και παραπάνω τιμή. Αυτές οι διαφορές δεν είναι θέμα Δίκαιου Εμπορίου, είναι περισσότερο θέμα τοποθέτησης ενός προϊόντος στην αγορά. Οι εταιρίες νομίζουν ότι αυτά τα προϊόντα ενδιαφέρουν μόνο ένα μικρό τμήμα της αγοράς που θέλει να αγοράζει premium προϊόντα αλλά κάνουν λάθος.
– Από την πλευρά μας, αυτό που μπορούμε και θέλουμε να κάνουμε είναι να προβάλουμε τις εταιρίες και τα μαγαζιά εκείνα που εμπορεύονται προϊόντα σε «φυσιολογικές» τιμές. Επομένως θα ζητήσουμε και από εσένα όπως και από τον καθένα που μας παρακολουθεί να μας ενημερώνετε για τις εταιρίες που προτιμάτε είτε τοπικές είτε όχι.
– Οκ.
– Θέλω να αναφέρω ότι αυτό με τα πλαστικά καλαμάκια είναι κάτι που δεν το είχα σκεφτεί πριν σε ακούσω να το λες. Προσωπικά δεν τα χρησιμοποιώ ούτως ή άλλως αλλά σκέφτομαι ότι οι γονείς μου ας πούμε τα βάζουν στον καφέ τους ή σ’ ένα χυμό. Κάτι τόσο απλό και μικρό που αν σταματήσουμε να το κάνουμε μπορεί να έχει μεγάλη επίδραση. Νάντια σ’ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σου και που δέχτηκες να μας μιλήσεις.
